درود دوستای خوبم

این روزها دلم برای آقا خیلی تنگ میشود؛هرسال بانزدیک شدن به نیمه ی شعبان همه ی مردم میکوشند وخودرا آماده ی برگزاری مراسم جشن و سرور میکنند.

چندی پیش داشتم فضیلت شب نیمه ی شعبان را میخواندم؛چقدر خوب است که این شب بزرگ راقدر بدانیم گرامی اش داریم.

نیمه شعبان اگرچه شرافتش را وامدار مولود خجسته ای است،که زمین را باقدوم خویش متبرک ساخت.اماهمه ی عظمت آن دراین خلاصه نشده است.

نیمه شعبان در اذهان شیعیان و محبّان اهل بیت علیهم السّلام، به عنوان روز میلاد نجات بخش موعود معنا و مفهوم می یابد. روز میلاد بزرگ مردی که انسانیت، ظهور او را به انتظار نشسته و عدالت برای پای بوس قدمش لحظه شماری می کند  .

 عبادت وشب زنده داری دراین شب بسیار توصیه شده است؛در روایات این شب هم پایه شب قدر آمده است.

از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در این زمینه روایت های بسیاری نقل شده که یکی از آنها به این شرح است:

شب نیمه شعبان در خواب بودم که جبرییل به بالین من آمد و گفت: ای محمد! چگونه در این شب خوابیده ای؟ پرسیدم: ای جبرییل! مگر امشب چه شبی است؟ گفت: شب نیمه شعبان است. برخیز ای محمّد! پس مرا از جایم بلند کرد و به سوی بقیع برد، در آن حال گفت: سرت را بلند کن! امشب درهای آسمان گشوده می شوند، درهای رحمت باز می گردند و همه درهای خوشنودی، آمرزش، بخشش، بازگشت، روزی، نیکی و بخشایش نیز گشوده می شوند. خداوند در این شب به تعداد موها و پشم های چهارپایان (بندگانش را از آتش جهنم) آزاد می کند. امشب خداوند زمان های مرگ را ثبت و روزی های یک سال را تقسیم می کند و همه آنچه را که در طول سال واقع می شود نازل می سازد. ای محمد! هر کس امشب را با منزّه داشتن خداوند (تسبیح)، ذکر یگانگی او (تهلیل)، یاد بزرگی او (تکبیر)، راز و نیاز با او (دعا)، نماز، خواندن قرآن، نمازهای مستحب (تطوع) و آمرزش خواهی (استغفار) صبح کند، بهشت جایگاه و منزل او خواهد بود و خداوند همه آنچه را که پیش از این انجام داده و یا بعد از این انجام می دهد، خواهد بخشید... .دوستان خوبم در بندگی هایتان مارا ازدعای خیرتان محروم نکنید التماس دعا