نباید میگفتم یا شعری از آن می نوشتم از آن 5 حرف و سه نقطه  . . .

از همونی که هرگز فکری در موردش نمی کردم از آن چیزی حالا گریبانگیرم

کرده . . .یکباره با شنیدنش شوری در دلم افتاد . . .حالا باید کم کم عادت کنم

به این وضع ، به این حسرت و به این افسوس . . .

و باید قبول کنم که این چنین شده . . .

حرفهایم را نمی فهمی ، چون برای خودم نوشتم . . .برای خودم ، که به یاد بیارم

چرا این طوری شد . . .

پی نوشت :

1. بــعضی زخمها رو باید درمان کنی تا بتونی به راهت ادامه بدی . . .

    بــعضی زخمها ، باید باقی بمونه تا هیچوقت راهت رو گم نکنی.!!!

2. من و خداوند هر روز صبح فراموش میکنیم. . .

" او "  خطاهایم  را   /   "من" عطاهایش را

3. دلپذیراست

اینکه گناهانمان پیدا نیستند

وگرنه مجبور بودیم

هر روز خودمان را پاک بشوییم

شاید هم مى‌بایست زیر باران زندگى مى‌کردیم

و باز دلپذیرو نیکوست اینکه دروغ‌هایمان

شکل‌مان را دگرگون نمى‌کنند

چون در اینصورت حتى یک لحظه همدیگر را به یاد نمى‌آوردیم

خداى رحیم! تو را به خاطر این همه مهربانى‌ات سپاس . . . (فدریکو گارسیا لورکا)