نور را پیمودیم دشت طلا را در نوشتیم

افساه را چیدیم و پلاسده فکندیم

کنار شنزار آفتابی سایه بار مارا نواخ درنگی کردیم

بر لب رود پهناور رمز رؤیاا راسربریدیم

ابری رس و مادیده فرو بستیم

سک ما بهم پیوستوما ما شدم تنهایی ما تا دشت طلا  دامن کشید آفتاب از چهره ی ما ترسید

 دریافتیم و لبخندزدیم

نهفتیم وسوختیم

هرچهبهم تر تنها تر

ازستیغ جدا شدیم

من به خاک آمدم  بنده شدم

تو بالا رفتی و خداشدی 

                                                       سهراب سپهری