در خیابان آرزوی بهشتیان بین الحرمین، آسمانی که دو خورشید در آن می

درخشد و زیر آن قبه نورانی وضریح نقره ای برترین اشرف مخلوقات عالم تا اوج می شود پر گشود...

 تا آنجا که سیطره  نورا فوق نور

را در جاودانه ها می توان نظاره کرد و آنگاه در بالاترین لحظه شیدایی و بر فراز سپهر بلند زمین،

 در برابر عظمت عشق الهی تو

حقیرانه زانو می زنم تا ندا بر آرم بر فرشیان و عرشیان که ...

 که کربلا بهشت من است ...کربلا سرزمین قلبهای عاشقی است که

قرنهاست سرافرازی تو را شهادت می دهند و کربلا حقیقتی است

 که نور ماندگار هدایتت را بر سر تمام ظلمت فریاد می کشد ....

در این قطعه از جنت صدای بال و پر  فرشتگان در نوای نیایش

و قرآن معراجی بی نظیر را به تصویر گشیده است ....