مي‌گويد حواسش به شاخه‌هاي پيچيده درختان بالاي سرش و قار قار کلاغ‌ها و آسمان صاف و آبي بود و نسيمي که به صورتش مي‌زد و موهايش را نوازش مي‌کرد، که ناغافل زير پايش خالي مي‌شود. استخوان مچ پا مي‌شکند. و از درد ضربان‌دار بي‌اماني مي‌گويد که نفس‌اش را بريده . مي‌گويد «ذق ‌ذق»؛ مي‌گويد استخوان پايش ذق ‌ذق مي‌کند، و سوزش درد موج مي‌زند در تمام بدنش و اشک امانش نمي‌دهد و او با هر ردِ درد، به خود مي‌پيچيد. و من فکر مي‌کنم عاشقي يعني اين، يعني «ذق ‌ذق» کردن، ذق ‌ذقِ کردن دل..